شعر

گیرم که در باورتان به خاک نشسته ام ,

و ساقه های جوانم از ضربه های تبرهاتان زخم دار است

با ریشه چه میکنید ؟!

گیرم که بر سر این بام نشسته در کمین پرنده ای ,

پرواز را علامت ممنوع میزنید

با جوجه های نشسته در آشیان چه میکنید؟!

گیرم که میزنید ,

گیرم که میبرید ,

گیرم که میکشید ,

با رویش ناگزیر جوانه چه میکنید ؟!